Zichzelf wegcijferend schetsen de jonge Vlaamse makers Nikè Moens en Vick Verachtert voor Feikes Huis in De Bomma’s een stel samenwonende oude vrouwtjes, hun rituelen en hun genegenheid. De meiden dragen zwarte kleding, en gebruiken qua opsmuk niets meer dan twee paar oudevrouwenjurkmouwen die ze omhoog en omlaag schuiven, afhankelijk van of ze de benen of armen van de vrouwtjes willen verbeelden of aan het verhuizen zijn. Want dat doen ze, het hele kleine uurtje lang, verhuizen. Het beginbeeld is een lege vinylvloer met erboven een enkele ouderwetse lamp en erachter een enorme berg meubels, interieurdingetjes en prullekes. Tijdens de verstilde voorstelling plaatsen Nikè en Vick die op de vloer, onderwijl het verloop van het samenwonen van de twee dametjes verbeeldend. Boordevol waardevolle clichés en fijne vondsten, zoals het leven zelf. Tot en met het onvermijdelijke einde.
Tot en met zondag 30 september te zien het Amsterdamse Ostadetheater, bij Feikes Huis, het productiehuis waarvoor we deze scènefoto’s maakten. Speciaal geschikt voor mensen die het niet erg vinden als in een theatervoorstelling geen woord valt en die in staat zijn leven te zien in spullen.