Groot voordeel van een vent die bij het Rijksmuseum werkt: je krijgt soms heel fijne ‘kerstpakketten’. Afgelopen feestdagen een bon voor een geheel verzorgd diner bij het classy, los-vast aan het museum gekoppelde restaurant van chefkok Joris Bijdendijk, RIJKS. We krijgen de RIJKStafel voorgeschoteld, een prettig modern-klassiek vijfgangenmenu met her en der een fijne verrassing.
Het is een drukke donderdagavond, een paar weken geleden. Het museum is extra geopend voor de populaire tijdelijke expo De late Rembrandt; voor- en achteraf (ja, na negenen!) schuiven bezoekers uit de hele wereld aan Bijdendijks dis. De meesten in kostuum (heren) of net ensemble (dames), een enkeling op z’n doordeweeks (René).
Het voelt vol, maar niet hectisch. Er is aandacht voor alle gasten, maar niet overdreven veel – op een enkele uitzondering na, vermoedelijk vaste of kritische gasten. Kregen we vorige keer, niet lang na de opening, de sommelier aan tafel voor advies, dit keer moeten we het doen met een ‘gewone’ medewerker die duidelijk geen vinologisch expert is maar gelukkig wel weet wat ze moet schenken. De gangen volgen elkaar zo snel op dat we na gerechtje drie even een pauze laten inlassen. Die wordt ons van harte gegund.
Ik laat alle vijf de gangen en ook de amuse even de revue passeren in een korte beschrijving met wat kritische toetsen – als een stuurvrouw aan wal, dat realiseer ik me terdege, want ik zou ondanks enig kooktalent geen van deze gerechten zonder een enorme berg hulp op tafel kunnen zetten.
Continue reading